1وريكا سرم بالاتر از حد طبيعى است. اين افزايش اسيد 1وريكا در برفثارى خون، ممكن است ناشى از كاهش جريان خون كليوى در حلى ابتلا به اين ممارى باشد، كه محركا بازجنب اسيد اوريكا خواهد بود. به علاوه، يرفثارى خون مىتو1ذد منجر به ١سيئب به سيس_تم ميكروواسكولار و در نتيجه ايسكمى موضعى بافتى شود و با توليد لاكتا ت ترشح اسيد 1وريكا را در لوله ى ررو(زيمال كليه مهار كند و با فعال كردن (زانتين اكسيداز، توليد آن را نيز تشديد نما يد (۴٣).
در مددهاى حيوانى، ايجاد هيراوريسمى، با
افزايثر رين و كاهثى بوليد ديتريك^ا اكسيد و به بنبال ايجاد يرفثارى خون طى جندين هفتنه در آنها بوده است. برس٠ىهاى اييدميولونيكئ در انسانها نيز بين اسيد 1وريكا بالاى سرم و فثار خون بالا ارتباط نثان مىدهند. اين ارتباط در افراد جوان قوىتر است (۴۶). از طرفى، افزايش اسيد 1وريكا نيز با افزايش خطر ابتتلا
به بيمارىهاى قلبى-نروقى در جمعيت عمومى و نيز
افزايش خطر سكته ى مغزى در افراد مبتلا به ديابت و سالم همراه است (۴٩-۴7) و حتى مىتواند٠ شثربن_ى
كنندهى بروز رفثارى خون وبيمارىهاى كليوى در
جمعيت عمومى باشد (۵٢-۵٠