اگرچه براساس قانون ثبت شرکتها مصوب سال 1931،شرکتهای خارجی مشروط به اینکه در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده باشند و در اداره ثبت شرکتها به ثبت رسیده باشند،میتوانند از طریق شعبه یا نمایندگی به امور تجاری،صنعتی،مالی در ایران مبادرت نمایند،ولی آئیننامه اجرایی مصوب سال 1997 قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکتهای خارجی را برخلاف قانون1931 محدود کرده،لذا شرکتهای خارجی نمیتوانند از طریق تشکیل شعبه یا نمایندگی اقدام به فعالیتهای تولیدی،صنعتی،معدنی و کشاورزی نمایند و از حمایت و مزایای قانون تشویق بهرهمند شوند.